У нашых продкаў было дваістае стаўленне да ваўка: яго нараджэнне выклікана творчасцю і Бога, і Чорта. У індаеўрапейскай традыцыі прасочваецца сувязь вобразу ваўка з шлюбнай сімволікай, воўк дапамагае выкрадаць нявесту. Характэрна, што падобным чынам тлумачыцца прысутнасць “ваўка” сярод калядоўшчыкаў у беларусаў: “Дзевак хавалі ад ваўка, гаварылі, што воўк будзе дзевак красьць.” Паводле вераванняў беларусаў, сустрэча з “ваўком” на Каляды ахоўвала ад сапраўдных сустрэч з ім на працягу года.