Крыве-Крывейтэ – найменне вярхоўнага святара прусаў, духоўную ўладу якога шанавалі ўсе балцкія народы. Пасля заваявання прускіх земляў Тэўтонскім ордэнам Крыве знайшоў прытулак у Вялікім Княстве Літоўскім, дзе традыцыя працягвалася да 1414 г., калі, як лічыцца, памёр апошні Крыве-Крывейтэ на імя Гінтаўт

Першым Крыве быў Брутэн, які разам з братам Відэвутам заснаваў галоўнае свяцілішча, якое называлася Рамува, і даў першыя законы прусам. У гісторыі ВКЛ праславіўся Ліздзейка, які немаўлятам быў знойдзены ў арліным гняздзе і выхаваны пры двары вялікага князя Віценя. Пасля адпаведнага навучання з цягам часу Ліздзейка стаў вярхоўным жрацом (Крыве-Крывейтэ) пры князі Гедзіміне. Менавіта Ліздзейка патлумачыў княжацкі сон пра жалезнага воўка, які выў на гары, што стала знакам для заснавання ў Вільні дзяржаўнай сталіцы, дзе было даўняе месца пахавання князёў, гарэў вечны святы агонь і было Пяркунава свяцілішча

Крыве-Крывейтэ даглядаў святы нязгасны агонь і меў не толькі духоўную, але і судовую ўладу, сімвалам чаго з’яўлялася крывуля – скрыўленае жазло. Гэта пашыраны ў індаеўрапейскім свеце атрыбут святарскай улады. З дапамогай крывулі лекавалі людзей. Між іншым, звычай лекаваць з дапамогай крывулі захаваўся ў Мёрскім раёне да ХХ ст

Ёсць меркаванне, што крывічы таксама прызнавалі духоўную ўладу апеку Крыве-Крывейтэ, прычым нават саманазва “крывічы” звязана з тытулам балцкіх святароў (літ. krivis, krivė, krivaitis і г. д.). Як пісалі навукоўцы, крывічы могуць асэнсоўвацца як пэўнага кшталту племя жрацоў, святароў. Вобраз Крыве-Крывейтэ выступае сімвалам старажытнасці традыцыі, повязі часоў, мудрасці, годнасці, моцы і духоўнай незалежнасці

Наш прынт натхнёны гравюрай з выявай Крыве-Крывейтэ, якую зрабіў у 17 стагоддзі Мацей Прэторыус. Як сведчаць апісанні, Крыве меў белае адзенне: ваўняная світка, апярэзаная тканым поясам таксама белага колеру. На галаве Крыве насіў ваўняную шапку, якая, паводле асобных аўтараў, была ўпрыгожана каштоўнымі камянямі (верагодна бурштынам). За спіной Крыве гарыць агонь, узвышаецца святы дуб, каля якога стаіць прысвечаны багам белы конь