У беларускай народнай вышыўцы здаўна выкарыстоўвалася двухбаковае шыццё штапоўкай, або роспісам, хаця шырокае распаўсюджанне для яго не характэрнае. Вышыўка двухбаковай штапоўкай уяўляе сабой празрыстыя ўзоры з тонкіх ліній, якія выглядаюць аднолькава з добрага боку і з адвароту. Асноўныя рэгіёны яе бытавання – Падняпроўе і Падзвінне.
У якасці асноўнага тэхнічнага прыёму двухбаковае шыццё сустракалася на поўначы Беларусі, дзе ім выконвалі старажытныя міфалагічныя сюжэты з дрэвам жыцця і птушкамі. Ручнікі з выявамі дрэва жыцця, якія дайшлі да нашага часу ў адзінкавых экзэмплярах, выяўляюць моцную сувязь са стараабрадніцкай традыцыяй Рускай Поўначы. Кампазіцыі гэтых ручнікоў спецыялісты адносяць да архаічнага тыпу сюжэтнай вышыўкі.
Аўтар Г.Р.Рудніцкая.
Кніга "Мінскі феномен". Гарадское планаванне ў Савецкім Саюзе пасля 1945 г."