Прынт “Месяцовы сад” – сучаснае ўвасабленне месяцовага традыцыйнага календара, спалучэнне выявы ўнікальнага сярэднявечнага артэфакта з этнаграфічнымі звесткамі 🌕🥀

🖋 У міфалагічнай традыцыі Месяц адказвае за плоднасць і рост раслін,  звязаны з ідэямі абнаўлення і назапашвання. Месяц бывае і на небе, і ў падзем’і, што спрыяе жыццёвай сіле, сілкуе карані і дае рост.

❗️У 1865 годзе дырэктар Віленскай абсерваторыі Мацвей Гусеў апублікаваў даследаванне пра незвычайнае каляндарнае жазло, якое знайшлі ў раёне Трокаў. Час стварэння календара невядомы, але, меркавана, перыяду Вялікага Княства Літоўскага.

На жазле спіралепадобна нанесены маленькімі цвічкамі знакі, якія пазначаюць дванаццаць лунных месяцаў і дні, а таксама пазначаны квадры Месяца 🌕🌖🌗🌘🌑🌒🌓🌔🌕

Кожны месяц пазначаны асобным арыгінальным знакам і пачынаецца з маладзіка. Сімволіка месяцаў дагэтуль застаецца неразгаданай.

❗️Як адзначаў Мацвей Гусеў, стваральнік календара добра ведаў пра неба праз шматгадовыя назіранні. Надыход маладзіка на календары пазначаўся тады, калі свяціла яшчэ не бачна на небе, а не ў час з’яўлення на небе месяцовага сярпа.

📆 Год у гэтым календары пачынаўся ўвесну. У ім не прасочваецца наяўнасць звыклага для нас тыдня. Адлік часу рабіўся ад адной квадры Месяца да іншай. Кожны дзень адзначаны мясцовым спосабам пазначэння лічбаў, які, аднак, некаторым чынам падобны да рымскага.

Старажытны тутэйшы каляндар быў месяцовым. Назіранні за нябесным свяцілам спарадзілі ідэю цыклічнага каляндарнага часу, таму Месяц у старыжатнасці мог успрымацца ў якасці боства-уладара часу.

📖 Вядомы беларускі фалькларыст Аляксандр Сержпутоўскі яшчэ ў 1908 г. пісаў, што беларусы-палешукі не проста ставяцца з асаблівай пашанай да Месяца, а лічаць яго боствам, якое ўплывае на стан надвор’я, а разам з тым і на плоднасць.

Даўні светапогляд, шанаванне Месяца існуюць і дагэтуль. Асаблівая ўвага яму надаецца ў маладзік: у гэты час да яго звяртаюцца па здароўе і дабрабыт ❤️