Канец 10 – канец 11 стст. Магілёўская вобласць (Беларусь). Абярэг характэрны для ўсходніх славянаў.
Сякера з’яўляецца зброяй бога-грымотніка Перуна. Яна звязана з ахоўнай магіяй і абараняе ад злых сілаў і шкодных чараў. У народнай медыцыне з дапамогай сякер здымалі сурокі і лячылі хваробы людзей і жывёл. Усё гэта забяспечвае надзейныя абарончыя ўласцiвасцi абярэгаў-сякерак. У часы сярэднявечча яны маглі быць адмысловымі знакамі прыналежнасці да вайсковага саслоўя. Такі абярэг бараніў свайго ўладальніка ў паходах і на полі бою. У шырокім сэнсе – моцны ахоўны абярэг, які бароніць ад усяго кепскага ў штодзённасці.
Абярэгі прадаюцца ў камплекце з матузком і апісаннем.