11 – 12 стст. Гэты абярэг характэрны для ўсходніх славянаў.
Абярэгі такога тыпу былі адмысловымі знакамі прыналежнасці да вайсковага саслоўя, якія даваліся сынам дружыннікаў пры пострыгах – абрадах, якія суправаджалі першае абразанне валасоў у дзіцяці. Сякерка мела ролю абярэга, які бараніў свайго ўладальніка ў паходах і на поле бою. У шырокім сэнсе – магутны ахоўны знак, бо сякера з’яўлялася атрыбутам Бога-грымотніка Перуна, які бароніць ад злых сіл.
Абярэгі прадаюцца ў камплекце з матузком і апісаннем.
Кніга "Мінскі феномен". Гарадское планаванне ў Савецкім Саюзе пасля 1945 г." 
Грабеньчык разны драўляны "Скандынаўскія пачвары" 
Шкарпэткі вязаныя маленькія 
Змеепадобная падвеска-абярэг