Калядная зорка – гэта ці не самы пазнавальны сімвал Каляд і добра вядомы атрыбут калядоўшчыкаў. Гэты сімвал у традыцыйнай культуры спалучае народныя міфалагічныя ўяўленні і хрысціянскія матывы
Вобраз каляднай зоркі, паводле меркавання навукоўцаў, сапраўды, з’явіўся пад уплывам хрысціянства. Звычай насіць зорку – гэта напамін пра “Віфліемскую зорку”. У тутэйшай народнай традыцыі гэты вобраз паступова міфалагізаваўся і стаў часткай каляднага абраду. Абыходны абрад з зоркай быў, па сутнасці, хрысціянскай альтэрнатывай паганскаму звычаю (“ваджэннем казы”), які мусіў быць выціснуты. Аднак цікава, што ў выніку адбылося не замяшчэнне, але сумяшчэнне абрадавых формаў, што асабліва яскрава бачна ў ХХ – ХХІ ст.
Вобраз зоркі на Каляды прысутнічае таксама ў тутэйшай этнаграфіі, што можа адлюстроўваць дахрысціянскі пласт народнай культуры. Напрыклад, з’яўленне на небе зоркі з назвай “Каза” сведчыла пра пачатак каляднага святкавання. Куццю пачыналі есці, калі на небе запальвалася першая зорка. У народнай астраноміі каляднай зоркай, якая першая зʼяўляецца на небе, таксама лічыцца Вечарніца (планета Венера ў сваёй вечаровай бачнасці). Зоркі-дзеці Месяца і Сонца часта згадваюцца ў калядных спевах
Калядная зорка калядоўшчыкаў – гэта добры знак, які сведчыць пра цуд і надзею. Гэта сімвал святла, абнаўлення і адраджэння сілаў жыцця
Асновай для прынта стаў здымак прасніцы (драўляная прылада для мацавання кудзелі ў час прадзення воўны) з Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці
Брошка "Калядная зорка"